PAMIĘĆ

Żyłam jak miliardy innych dusz. 

Żyłam obok was, żyłam tuż, tuż. 

Nikt wam nie nakazał kochać mnie 

zanim nie skończę na skrzyni dnie. 

Nikt mi nie nakazał jak mam żyć, 

jak dla wszystkich miałam dobrą być. 

Kroczyłam swoją własną drogą 

starałam się nie być wam trwogą. 

Skórą ozute stare kości - 

nastrój daleki od radości. 

Płaszcz wyjęty z kąta szafy, 

drogie kwiaty - nie zrobić gafy. 

A potem niech każdy ma swój świat, 

a pamięć niech kwitnie jak twój kwiat.